Waarom is een hulpvraag pure kracht?

Omdat het stinkend moeilijk is jezelf kwetsbaar op te stellen. Daar is moed en kracht voor nodig. Dat is hoe het voelt als je om hulp, steun of begeleiding vraagt. Althans als jouw hulpvraag op het mentale vlak is. Wanneer duidelijk zichtbaar is dat je hulp nodig hebt, voelt het anders om die hulp te vragen. Denk bijvoorbeeld aan een fysieke beperking waardoor je iemand (even) nodig hebt.

Zelf vs hulp

Ik ben niet zo groot (1 meter 68) en om bij de bovenste spullen in onze keukenkastjes te komen, heb ik een hulpmiddel nodig. Dat kan een groter mens zijn of een krukje al naar gelang wat dichterbij is. Vooralsnog zijn de meeste mensen in huis kleiner dan ik. En omdat ik graag wil voorleven dat hulp vragen krachtig is, roep ik -als ze er zijn- hulp in van Danny of Tim (Danny’s jongste zoon en de langste van ons gezin). Maar het is ook goed om het zelf te doen en soms kan dat niet anders, vandaar het krukje.

Mijn leiderschap

Je hebt het al door, hier ligt een stuk leiderschap dat ik oppak om mijn kinderen iets te leren. Voorleven is de beste manier omdat wij mensen graag kopiëren. Hier las je wellicht al over in mijn eerder v/blog. Toch vinden de meeste mensen het moeilijk om hulp te vragen:

  • wanneer ze het zelf kunnen
  • wanneer ze denken dat ze het zelf kunnen
  • wanneer ze vinden dat ze het zelf moeten kunnen

Kracht

Balen dat iets niet lukt of omdat de berg te hoog lijkt. Moed verzamelen om iemand anders om inzicht te vragen, omdat we die bovenste drie bullets als vanzelfsprekend in ons hoofd krijgen. Hulp vragen is zwakte erkennen in onze cultuur, je moet het eerst zelf doen. Coaching is voor leiders in organisaties vaak taboe. Zo vreemd eigenlijk. 

Jij wil die berg fluitend oplopen in plaats van puffend, hijgend, scheldend omdat het zo zwaar is. Zwaar kan het best zijn, maar het wordt in elk geval leuker als je samen de berg verkent. Dat is wat een goede coach doet, dat is wat ik doe: met jou die berg verkennen. Zodat jij na onderzoek weet welke route jij wilt bewandelen. Dat jij helder hebt hoe je dat het beste doet en wat je nodig hebt om fit boven te komen.

Topprestaties

Er zijn beroepen waarin coaching de normaalste zaak van de wereld is. Waarin het zelfs afwijkend is als je niet gecoacht wordt. Topsport is hier het duidelijkste voorbeeld van. Je verwacht dat een topsporter een coach heeft. Iemand die hem of haar stimuleert, motiveert, inspireert, spiegelt, feedback geeft, opbouwende kritiek: een helpende hand. Je hoeft het niet alleen te doen.

Dat geldt ook voor mensen die topprestaties neerzetten op ander werkgebieden. Of dat nu in teamverband is of individueel, optimaal blijven presteren en het beste van jezelf geven vergt energie. En een coach is (een van je) oplaadpunten net zoals sport of een rondje sauna dat kan zijn. De toegevoegde waarde van een coach ten opzichte van andere energiegevers is het andere perspectief. De menselijke spiegel die jouw al het mooie laat zien dat je in huis hebt. Die je jouw unieke kracht laat zien. En je steunt bij je ontwikkeling om die optimaal te benutten. 

Waar ligt de balans?

Uiteindelijk doe je het altijd zelf, want de hulpvraag is jouw vraag. Ook als iemand je helpt met de praktische uitvoering. De inhoud blijft van jou. Zelf coach ik leiders in organisaties, zowel individueel als in teamverband. Zij blijven verantwoordelijk voor het resultaat van onze sessies. Ik hoef immers nergens heen. Mijn verantwoordelijkheid is het creëren van ruimte en het stellen van de juiste vragen waardoor zij hun pad helder krijgen. 

Zelfhulp

Het antwoord zit in jezelf en samen vind je meer dan alleen. Makkelijker ook. Sneller. Een coach brengt met die tijd voor jezelf, efficiëntie en effectiviteit in je ontwikkeling. Ik vind mijn coaching de ultieme vorm van zelfhulp. En de aardigste, want het is een cadeautje voor jezelf.

Gun jij jezelf een cadeau en ben je benieuwd hoe je jouw kracht kan ontwikkelen? Neem contact met me op voor een vrijblijvend gesprek.